Imiona świętych

Jest to francuska forma imienia łacińskiego Major 'większy', będącego cognomen, w którego funkcji został użyty comparativus przymiotnika magnus, -a, -um. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Maiolus, Majolus, fr. Mayeul. Majol, opat z Cluny. Urodził się między r. 906 a 915 w Valensole lub w Awinionie, w rodzinie...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen od pierwotnego Maior 'większy, wyższy'. Maioricus to 'pochodzący od Maiora; syn Maiora'. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Maioricus, ang. Majoricus, fr. Majoric, wł. Maiorico. Majoryk, męczennik. Jest jednym z gromady chrześcijan, których w r. 484...

Imię pochodzenia grecko-łacińskiego, genetycznie żeńska forma cognomen powstałego na podstawie greckiego przymiotnika pospolitego makários 'szczęśliwy, błogosławiony'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Macaria. W zapisach hagiograficznych Makaria pojawia się dwukrotnie: pod dniem 8 kwietnia razem z...

Imię wywodzące się z języka greckiego: Makários, od przymiotnika makários 'szczęśliwy'. Znaczeniowym odpowiednikiem w łacinie jest Felix, a w języku polskim Szczęsny. Do języka polskiego imię dostało się za pośrednictwem łacińskim i zostało przyswojone w dwu formach: Makary i Makariusz, podobnie jak...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen na bazie wyrazu pospolitego macer, macra, macrum 'szczupły, chudy, cienki'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang. Macra, fr. Macre. Makra, dziewica i męczennica. Wedle późnej Vita, pochodzącej z VIII w. lub z czasów późniejszych, zginąć miała za Dioklecjana...

Imię pochodzenia grecko-łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone na podstawie greckiego przymiotnika pospolitego makróbios 'długowieczny'. Możliwe też, że jest to cognomen etniczne od nazwy ludu zwanego u Strabona Makróbioi, a żyjącego w Etiopii. Można by więc imię Makrobiusz rozumieć jako 'długowieczny'...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie żeńska forma cognomen Macrinus, utworzonego od pierwotnego Macer, Macra sufiksem -in(a), wyrażającym pochodzenie od kogoś, przynależność do kogoś lub tworzącym spieszczenia. Zatem Macrina to 'pochodząca od Macra, córka Macra' lub 'mała, kochana Macra'. Imię...

Imię żeńskie pochodzenia hybrydalnego łacińsko-germańskiego. Człon pierwszy wywodzi się z łaciny, z przymiotnika maximus 'najwyższy, najdłuższy', a drugi jest germańskim tematem rzeczownikowym -lind- / -lint- 'tarcza ochronna, daszek'. Możliwe też, że jest to zaadaptowane na gruncie germańskim imię...

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie żeńska forma cognomen MAKSENCJUSZ. W Polsce używane jako imię zakonne. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Maxentia. Święte o tym imieniu mało są znane. Mimo to prezentujemy dwie, które pojawiają się w zapisach hagiograficznych. Maksencja z Trydentu....

Imię łacińskie, genetycznie cognomen utworzone od Maximus (zob. MAKSYM). Jako tzw. cognomen secundum nosił je cesarz rzymski (306-312) Marcus Aurelius Valerius Maxentius. W Polsce poświadczone jest w formie Makszanty (1490) i Makscencjusz (od 1253 r.). Odpowiedniki obcojęz.: łac. Maxentius, fr. Maxence,...