Justynian

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie wtórne cognomen utworzone od Iustinus. Iustinianus to 'należący do Iustinusa' lub 'włączony do rodu Iustinusa'. Dobrze znamy to imię z dziejów bizantyńskich; nosił je cesarz Justynian (527-565), twórca kodeksu praw, zwanego Kodeksem Justyniana.

W Polsce nie używane.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Justinianus, ang. Justinian, fr. Justinien, niem. Justinianus, Justinian, wł. Giustiniano.

Martyrologium Rzymskie świętego o tym imieniu nie zna. Było jednak co najmniej trzech Justynianów, którzy tu i ówdzie doznawali czci należnej świętym. Kilka słów powiemy przynajmniej o jednym z nich.

Justynian, biskup Vercelli. Miał być czwartym następcą św. Euzebiusza, pierwszego z biskupów tego miasta. Jego rządy rozciągały się mniej więcej na lata 435-452. O jego życiu zachowały się bardzo fragmentaryczne wiadomości. Wiemy na przykład, że w r. 448 odwiedził go w drodze do Rawenny św. German z Auxerre. Wspomnienie przypadało 21 marca.