Imiona świętych

Imię to można interpretować dwojako: jako imię rzymskie od nazwy etnicznej Alanów - plemienia scytyjsko-sarmackiego, lub jako imię celtyckie od wyrazu pospolitego alun 'harmonia, współbrzmienie' ewentualnie 'flecista'. Obok formy męskiej w użyciu była także żeńska forma Alana. W piśmiennictwie czasem...

Imię żeńskie pochodzenia francuskiego. Francuskie Bernadette, znane głównie z połud­nia Francji (Bigorre, Béarn) formalnie rzecz biorąc jest zdrobnieniem gwarowej formy żeńs­kiego imienia Bernadet, utworzonego oczy­wiś­cie od imienia męskiego BERNARD. Imiona żeńskie na -ette są we francuskim bar­dzo...

Dwuczłonowe imię męskie pochodzenia germańskiego. W części pierwszej występował temat na -n- rzeczownika bero, bern, średnio-wysoko-niem. ber 'niedźwiedź', a w drugiej temat przymiotnika hart 'mocny, potężny'. Bern-hart to (wojownik) 'o niedźwiedziej sile'. Germanowie roznieśli je po całej Europie Zachodniej,...

Jest to imię pochodzące z języka łacińskiego, od przymiotnika dominicus, -a, -um 'pański, należący do pana'. Dominik (Dominicus) to 'należący do Pana' (-Pan- w znaczeniu Bóg). Jest to więc chrześcijańskie imię teoforyczne. W Polsce poświadczone jest w XIV w., ale większą popularność zyskuje w w. XVII...

Jest to imię żeńskie pochodzenia łacińskiego; pierwotnie funkcjonowało prawdopodobnie jako cognomen od przymiotnika fortunata 'szczęśliwa, błoga, bogata'. Bezpośrednią podstawę tego imienia tworzyło prawdopodobnie imię Fortuna 'przypadek, los', które łączy się etymologicznie z łac. fors, fortis 'przypadek,...

Jest to imię wywodzące się z języka greckiego, od stopnia najwyższego przymiotnika kalós, --, -ón 'piękny, dobry' (forma kállistos 'bardzo dobry, bardzo piękny'). W łacinie imię to występuje w formach Callistus lub Callixtus. Było to częste imię niewolników. W Polsce imię to poświadczone jest w formie...

Imię pochodzenia greckiego; żeński odpowiednik męskiego imienia KALIKST. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Callixta, wł. Callista. Kaliksta, męczennica z Cezarei Kapadockiej. Nie znały jej martyrologia Hieronimiańskie, Adona i Usuarda, ale wspominali Beda, Raban Maur i Martyrologium Rzymskie. Miała być towarzyszką...

Imię pochodzenia łacińskiego, wywodzące się z gentilicium Livius (dla kobiety Livia) etruskiego pochodzenia lub z łacińskiego livor, -oris 'siniec, zazdrość, zawiść'. W Polsce imię nie używane, ale znamy je z czasów rzymskich jako imię Livii Drusilli, żony cezara Augusta, a także jako imię córki Druzusa,...

Jest to imię pochodzenia greckiego, wywodzące się od pospolitego słowa margarit-s 'perła' (por. wł. Gemma). W Polsce jest to jedno z najbardziej popularnych imion żeńskich od czasów średniowiecznych. Poświadczone w formach: Małgorzata (1422), Małgorzeta (1387), Margorzata (1410) Margarzeta, Margarzęta,...