Pacjan

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen utworzone od nazwy miasta Patis w Afryce. Zatem Patianus to człowiek 'pochodzący z Patis'.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Patianus, gr. Patianos, fr. Pacien, hiszp., wł. Paciano.

Pacjan, biskup Barcelony. Przed objęciem stolicy biskupiej zajmował może jakieś poważne stanowisko w administracji państwowej. Na stolicę wstąpił po r. 343. Swe pisma opublikował między 377 a 380 r. Św. Hieronim poświęcił mu w swych De viris illustribus (392) krótką notatkę, z której wynika, że już wówczas nie żył. Z tej notatki dowiadujemy się także, że Pacjan był ojcem Dekstera, wysokiego urzędnika cesarskiego (prefekta pretorium), któremu Hieronim dedykował wspomniane dziełko i który był autorem Historia omnimoda. Sam Pacjan napisał przeciw noworocznym zwyczajom pogańskim Cervulus, pismo, które zaginęło. Zachowały się natomiast Listy do Symproniana, Paraenesis ad poenitentiam oraz traktacik De baptismo. Pacjan był w nich zdecydowanym przeciwnikiem nowacjanizmu, którego wpływy pojawiły się na terenie obecnej Hiszpanii. Jako świętego męża wspominano go 9 marca.