Spotkać się w dialogu przez słuchanie.

Podstawą komunikacji międzyludzkiej nie jest umiejętność mówienia, lecz zdolność wsłuchiwania się w to, co mówi współrozmówca. Być może niektórych z nas zdziwi powyższe stwierdzenie. Wiele osób jest bowiem przekonanych, iż podstawową kompetencją w komunikowaniu jest zdolność mówienia, a nie słuchania. Z drugiej strony wydaje się, że słuchanie tego, co mówi drugi człowiek jest rzeczą prostą, nie wymagającą jakichś specjalnych umiejętności. Wystarczy przecież posiadać uszy, aby słyszeć. Okazuje się jednak, że bardzo często jedynie łudzimy się, że naprawdę słyszymy to, co mówi drugi człowiek. Tymczasem także do nas mogą odnosić się słowa Chrystusa: „mają uszy, a nie słyszą”. Posiadanie sprawnego słuchu może gwarantować jedynie zdolność rejestrowania dźwięków. Nie oznacza to jednak, że potrafimy wsłuchiwać się w drugiego człowieka, że potrafimy rozumieć jego wewnętrzny świat, którym się z nami dzieli.

Istnieje kilka typowych zjawisk ograniczających naszą zdolność rozumienia tego, co mówi nam o sobie drugi człowiek. Do takich zjawisk należy tendencja do interpretowania – z własnej perspektywy i według naszych potrzeb – tego, o czym informuje nas rozmówca. Słyszymy wtedy i rozumiemy tylko tyle i tylko tak, jak chcemy słyszeć i rozumieć. Bywa też i tak, że w trakcie słuchania drugiej osoby pozostajemy nadal skoncentrowani głównie na nas samych. To co mówi współrozmówca, staje się jedynie okazją do tego, by skupić się na własnych przeżyciach, doświadczeniach czy reakcjach. W obecności drugiego człowieka, który coś do nas mówi o sobie grozi nam, że będziemy wsłuchiwali się bardziej, np. we własną ciekawość, znużenie czy gniew niż w to, co dzieje się we wnętrzu rozmawiającej z nami osoby. Każdy, kto pragnie komunikować się w sposób dojrzały i umożliwiający budowanie pogłębionych więzi, powinien uczyć się sztuki słuchania.
Dowiemy się i nauczymy:

    zasad, które warto jest przestrzegać gdy Ty jesteś mówcą, czyli nadawcą
    zasad, które warto jest przestrzegać, gdy Ty jesteś słuchaczem, czyli odbiorcą
    kiedy mój „kanał nadawania” jest „kanałem” mojego współmałżonka?
    jak pokazywać mówiącemu, że go słuchasz i w ten sposób pomagać mu mieć większą śmiałość w mówieniu
    że warto jest nie przerywać w rozmowie drugiej stronie i jak skutecznie tego się uczyć
    że dobre i właściwe pytania potrafią otworzyć i zachęcić partnera do otwarcia się na rozmowę
    oraz, że szczypta taktu i rozwagi pomaga sprowadzić ciepło do nawet najtrudniejszego dialogu