#Ewangelia: to nas najbardziej zbliża do Boga

W aktywności nie ma nic złego, ale są takie chwile w naszym życiu, kiedy lepiej jest powstrzymać się od niej i poddać się zachwytowi tym co mówi o Bogu, a co akurat dzieje się w nas lub wokół nas.

Słowa Ewangelii [Mt 17, 1-9]

Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba oraz brata jego, Jana, i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim.

Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».

Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!» Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli.

A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.

A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im, mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».

Działać, czy kontemplować? [Komentarz Mieczysława Łusiaka SJ]

Jezus wszedł z uczniami na górę, aby się modlić. Dlatego nie powinno nikogo dziwić, że przemienił się i spotkał z Mojżeszem i Eliaszem. Zapewne również uczniowie mieli dać się wciągnąć w tę Jezusową modlitwę. Piotr jednak nie dał się. Zamiast poddać się zachwytowi, który napewno powstał w nim, zamiast oddać się kontemplacji, myślał tylko o działaniu - co by tu zrobić?

W aktywności nie ma nic złego, ale są takie chwile w naszym życiu, kiedy lepiej jest powstrzymać się od niej i poddać się zachwytowi tym co mówi o Bogu, a co akurat dzieje się w nas lub wokół nas. Trwanie w zachwycie nigdy nie jest stratą czasu. To nas zbliża do Boga bardziej niż jakiekolwiek czynienie dobra.

Góra Przemienienia [Komentarz Wojciecha Jędrzejewskiego OP]