Jennifer Guntzelman / slo
Kiedy poniesiona strata i związany z nią smutek przewracają nasze życie do góry nogami, chcemy się z niego zwyczajnie wycofać. W początkowym okresie żałoby, może to być wręcz konieczne, nie mamy bowiem siły ani ochoty, aby działać.
Jennifer Guntzelman / slo
Kiedy spada na nas seria kolejnych nieszczęść, możemy pogrążyć się w żalu i nasz smutek może się przedłużać. Czy trzymasz się kurczowo smutku, nie oddalając się od niego?
Richard Gilbert / slo
Śmierć drugiego rodzica jest ostatnim przypomnieniem, że ani mama, ani tata nie będą już naszym wsparciem, że jesteśmy seniorami w rodzinie i że, w pewnym sensie, jesteśmy zdani na samych siebie.
Marta Felber / slo
Nie miałeś możliwości wyboru, kiedy twój współmałżonek umarł. Straciłeś wtedy kontrolę nad sytuacją. Łzy napływały do oczu nie pytając o zgodę. Ludzie wokół ciebie mogli przejąć ster, instruując cię: "Zrób to, zrób tamto".
Angelika Daiker / slo
Żałoba stała się tematem publicznym, a tym samym wzrosła ogólna niepewność, jak należy "właściwie" ją okazywać.
Marta Felber / slo
Twe dorosłe dzieci także cierpią żałobę i starają się zrozumieć, jak dalej żyć. Jaką rolę w rodzinie pełnił twój współmałżonek? Jaka jest twoja rola? W jakim stopniu jego śmierć wpłynęła na zmianę w twej roli? Bądź dla siebie, jak i dla dzieci wyrozumiały, kiedy każde z was stara się jakoś funkcjonować i uzdrowić swój ból w ramach tak odmienionej struktury.
Marta Felber / slo
Bądź czujny, gdyż możesz znajdywać się pod wpływem nieprawdziwych treści dotyczących żałoby, które biorą początek w opinii społeczeństwa, znajomych lub nawet w tobie samym.
Listopad to miesiąc pamięci i modlitwy za zmarłych. Z tego powodu dzisiaj, zaledwie tydzień po Dniu Zadusznym, zgłaszam kilka uwag na temat praktyk, które - przynajmniej w dużym mieście - coraz częściej towarzyszą katolickim pogrzebom. Należałoby tu dodać: niestety.
Suzanne C. Segerstrom / slo
W konfrontacji z perspektywą śmierci ludzie nierzadko zmieniają, rozwijają lub reorganizują swoje wartości - to znaczy wzmacniają swoje zasoby egzystencjalne.
Radio Warszawa / slo
Jak poradzić sobie ze stratą? Jak przeżyć żałobę? Czy warto zapomnieć? Gościem Anny Malec jest Błażej Szostek z Poradni Dewajtis.
Monika Staszewska, Piotr Kieniewicz MIC / slo
Szacuje się, że tylko w Polsce co roku przed narodzinami umiera od 40 do 60 tysięcy dzieci. To rzesza ludzi, których się niemal nie zauważa. Odmawia się im prawa do miana człowieka, prawa do własnego imienia i własnego grobu. Dziś obchodzony jest Światowy Dzień Dziecka Utraconego.
E. Kennedy i S. C. Charles / slo
Strata wynikła z innych okoliczności niż śmierć wywołuje smutek i żałobę. Także taka strata kogoś bliskiego jest czymś realnym i doświadczenie jej konsekwencji jest podobne do dynamiki straty będącej konsekwencją śmierci.
PAP / slo
Rada Stała Episkopatu Polski wzywa do modlitwy za ofiary katastrofy smoleńskiej. Uszanujmy pamięć ich czynów; nie pomożemy zmarłym, zatrzymując się w nieskończoność przy grobie - napisali. Ich posłanie ma być odczytane w kościołach 10 kwietnia, w pierwszą rocznicę katastrofy.
PAP / slo
W ciągu pierwszych kilku miesięcy żałoby po dziecku lub małżonku dochodzi do zmian w pracy serca, które mogą grozić zawałem i zgonem - wykazali naukowcy z Australii.
Bogusław Stelcer / slo
Żałoba pojawia się wtedy, gdy człowiek uświadamia sobie, że zanika więź z osobą, z którą dotąd był głęboko związany uczuciowo. Bez więzi nie byłoby żałoby, zawsze opłakujemy tych, którzy byli nam bliscy. Mówiąc inaczej, jest to cena, jaką płacimy za miłość.
Anna Łoś / slo
Pięć lat temu towarzyszyliśmy odchodzeniu papieża Jana Pawła II. W zbiorowej świadomości po raz pierwszy, tak dosłownie i namacalnie, doświadczyliśmy misterium śmierci. Współczesny człowiek rodzi się, ale nie umiera. Śmierć została zepchnięta na margines nieistnienia. Umieramy byle jak i często byle gdzie.
Grażyna Komarzyniec / "Wychowawca" 11/2009
Tragiczna śmierć kogoś bliskiego to jedno z najsmutniejszych wydarzeń w naszym życiu, które wyciska niezatarte piętno na naszej dalszej egzystencji. Jest to doświadczenie porażające i oszałamiające, o którym nie można powiedzieć, że będzie się je miało „z głowy” po paru tygodniach czy miesiącach. Oswajanie się z faktem nagłej śmierci kogoś ukochanego, to proces długi, uzależniony od wielu czynników, bardzo indywidualny.
Mariusz Krawiec SSP / "Magazyn Familia" 9/2009
Śmierć dziecka jest dla rodziców szokiem. Ich reakcją jest najczęściej zagubienie i bunt. Są tacy, którzy w obliczu osobistej tragedii odchodzą od Boga. To podstawowy błąd – uważa Amadeo Cencini, włoski ksiądz i psycholog, autor wydanej niedawno w Polsce książki pt. Po śmierci dziecka.
{{ article.description }}