Misja ewangelizacyjna Kościoła i ruch ekumeniczny

Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 20 stycznia 2008

Drodzy bracia i siostry, odmówmy razem «Anioł Pański». Dwa dni temu rozpoczęliśmy Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan, podczas którego katolicy, prawosławni, anglikanie i protestanci, świadomi, że ich podziały utrudniają przyjmowanie Ewangelii, razem jeszcze żarliwiej błagają Pana o dar pełnej komunii. Ta opatrznościowa inicjatywa zrodziła się 100 lat temu, kiedy o. Paul Wattson zapoczątkował oktawę modlitw o jedność wszystkich uczniów Chrystusa. Dlatego są dziś obecni pośród was, tak licznych na placu św. Piotra, duchowi synowie i córki o. Wattsona, bracia i siostry z Atonement, których serdecznie pozdrawiam i zachęcam, by nadal z poświęceniem oddawali się swojej misji na rzecz jedności. Obowiązkiem nas wszystkich jest modlić się i zabiegać o to, aby wszelkie podziały wśród chrześcijan zostały przezwyciężone, zgodnie z pragnieniem Chrystusa Ut unum sint. Modlitwa, nawrócenie serca, umocnienie więzów komunii stanowią istotę tego ruchu duchowego, który jak ufam, wkrótce doprowadzi do tego, że uczniowie Chrystusa będą wspólnie sprawowali Eucharystię na znak jedności.

Tegoroczny temat biblijny jest znaczący: «Nieustannie się módlcie» (1 Tes 5, 17). Św. Paweł zwraca się do mieszkającej w Tesalonice wspólnoty, w której panowały spory i konflikty, aby stanowczo przypomnieć o pewnych podstawowych postawach, wśród których istotne znaczenie ma właśnie nieustanna modlitwa. Zachęca ich do tego, pragnie bowiem, by zrozumieli, że nowe życie w Chrystusie i w Duchu Świętym pozwala przezwyciężyć wszelki egoizm, żyć razem w pokoju i braterstwie, a także usposabia do tego, by chętnie brać na siebie ciężary i cierpienia innych. Nie powinniśmy nigdy ustawać w modlitwie o jedność chrześcijan! Kiedy podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus modlił się, aby Jego uczniowie «stanowili jedno», miał na myśli konkretny cel: «by świat uwierzył» (J 17, 21). Misja ewangelizacyjna Kościoła łączy się zatem z ruchem ekumenicznym, dążeniem do jedności wiary, dawaniem świadectwa ewangelicznego i autentycznym braterstwem. W najbliższy piątek 25 stycznia jak co roku udam się do bazyliki św. Pawła za Murami, aby odprawić uroczyste Nieszpory na zakończenie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Zapraszam rzymian i pielgrzymów, aby razem ze mną i z chrześcijanami z Kościołów i Wspólnot kościelnych, którzy wezmą udział w nabożeństwie, prosili Boga o cenny dar pojednania wszystkich ochrzczonych. Niech za wstawiennictwem Świętej Matki Bożej, której objawienie się Alfonsowi Ratisbonne'owi w kościele św. Andrzeja delle Fratte wspominamy dzisiaj, Pan obdarzy obficie swoich uczniów Duchem Świętym, abyśmy mogli osiągnąć doskonałą jedność i dzięki temu składać świadectwo wiary i życia, którego świat pilnie potrzebuje.

Dzień Szkoły Katolickiej

A teraz pozdrawiam pełniących odpowiedzialne funkcje, dyrekcje, nauczycieli, rodziców i uczniów szkół katolickich, przybyłych z okazji Dnia Szkoły Katolickiej, który obchodzi dziś diecezja rzymska. Ważne zadanie w dziele wychowywania dzieci i młodzieży do wiary spoczywa również na szkole katolickiej: zachęcam was zatem do dalszej pracy, w której Ewangelia jest na głównym miejscu, nad realizacją projektu wychowawczego mającego na celu integralną formację osoby. Wypełniajcie nadal, mimo napotykanych trudności, z odwagą i ufnością tę waszą misję, umacniając nieustannie swoją pasję wychowawczą i wielkoduszne zaangażowanie w służbie nowych pokoleń.

Dziękuję za solidarność

Drodzy przyjaciele, pragnę teraz przede wszystkim pozdrowić bardzo wielu studentów — dziękuję, że tu jesteście — wykładowców i was wszystkich, którzy tak licznie przybyliście na plac św. Piotra, by wziąć udział w modlitwie «Anioł Pański» i okazać mi solidarność: piękne jest to wspólne braterstwo wiary, dziękuję wam za to. Pamiętam też o wielu innych osobach, które łączą się z nami duchowo. Dziękuję wam z całego serca, drodzy przyjaciele; dziękuję Kardynałowi Wikariuszowi, który był inicjatorem tego spotkania. Jak wiecie, bardzo chętnie przyjąłem zaproszenie, aby wziąć udział w ubiegły czwartek w inauguracji roku akademickiego na rzymskim uniwersytecie La Sapienza, i z wielką radością przygotowywałem przemówienie. Znam dobrze tę uczelnię, szanuję ją i bliscy mi są jej studenci: co roku przy różnych okazjach wielu z nich przychodzi na spotkania ze mną w Watykanie razem ze swoimi kolegami z innych uniwersytetów. Niestety, jak wiadomo, powstał taki klimat, że moja obecność na tej uroczystości stała się niepożądana. Wbrew woli zrezygnowałem z tej wizyty, ale postanowiłem mimo wszystko przekazać tekst, który przygotowałem na tę okazję po świętach Bożego Narodzenia. Ze środowiskiem uniwersyteckim, które przez wiele lat było moim światem, łączy mnie umiłowanie poszukiwania prawdy, konfrontowania idei, szczerego i nacechowanego szacunkiem dla odmiennych stanowisk dialogu. Wszystko to należy także do misji Kościoła, który stara się wiernie naśladować Jezusa, Nauczyciela życia, prawdy i miłości. Jako, że tak powiem, były profesor, który w swoim życiu spotkał wielu uczniów, zachęcam was wszystkich, drodzy studenci, abyście zawsze szanowali opinie innych oraz w duchu wolności i odpowiedzialności dążyli do prawdy i dobra. Wszystkim i każdemu jeszcze raz wyrażam wdzięczność, zapewniając o mojej przyjaźni i modlitwie.

Benedykt XVI