Księga Henrykowska na liście UNESCO?

Pod koniec marca okaże się czy Księga Henrykowska - przechowywane we wrocławskim Muzeum Archidiecezjalnym dzieło, zawierające najstarsze zdanie zapisane w języku polskim, ma szansę znaleźć się w prestiżowym spisie ksiąg ważnych dla ludzkiej cywilizacji. Kilkunastostronicowy wniosek w tej sprawie, adresowany do Krajowego Komitetu Programu UNESCO "Pamięć świata" podpisał dziś metropolita wrocławski abp Józef Kupny.

W piśmie czytamy m.in., że "Księga Henrykowska to unikatowe w skali światowej źródło do poznania procesów wymiany kulturowej, które w dojrzałym średniowieczu zadecydowały o kształcie przyszłej Europy". Metropolita wrocławski zaznaczył też, że oryginalny rękopis, spisany w drugiej połowie XIII i na początku XIV w. w klasztorze cystersów w Henrykowie zachował się do naszych czasów i jest przechowywany w Muzeum Archidiecezjalnym we Wrocławiu.

W najbliższy wtorek wniosek wraz z listem intencyjnym metropolity wrocławskiego trafi do Warszawy. Tam 10 marca, spośród zgłoszonych propozycji Polski Komitet wybierze dwie pozycje, które do końca marca zostaną przedstawione w Genewie, by walczyć o wpis na światową listę. Spośród nadesłanych z całego świata kandydatów tego zaszczytu dostąpią dwa dzieła, bądź kolekcje dzieł.

W promocję Księgi Henrykowskiej aktywnie włączył się prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz. Jego przedstawiciele przekonują, że stolica Dolnego Śląska posiada jedne z najciekawszych w Europie archiwów i zbiorów bibliotecznych i wierzą, że dzięki programowi "Pamięć świata" i Księdze Henrykowskiej uda się wypromować także inne dolnośląskie zbiory.

Powstała w 1270 księga Henrykowska, opisująca dzieje klasztoru cystersów w Henrykowie koło Wrocławia, zawiera najstarsze zdanie zapisane w języku polskim: “daj, ać ja pobruszę, a ty poczywaj". Jego współczesne współczesne znaczenie można oddać jako: "Daj, niech ja pomielę na żarnach, a ty odpoczywa". Zdanie to wypowiedział młynarz śląski do swej żony, mielącej na żarnach.

Lista "Pamięć świata" ("Memory of the Word") to rejestr wybranych zabytków o charakterze dokumentacyjnym (Powszechnie znana Lista Światowego Dziedzictwa, służy ochronie zabytków kultury i przyrody). Celem tego programu UNESCO jest zachowanie dokumentów będących świadectwem kluczowych wydarzeń politycznych, społecznych, religijnych, kulturalnych i historycznych, stanowiących kulminacyjne czy zwrotne momenty w dziejach ludzkości. Obecnie lista zawiera ok. 300 dzieł.