Dobro powinno być ukarane - Mt 6, 1-6. 16-18

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie.

Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.

Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie".

Rozważanie do Ewangelii

Pewien nieżyjący już jezuita – ojciec Stefan Majkowski – mawiał, że każde dobro przez nas uczynione musi być ukarane. Brutalne jest to stwierdzenie, ale jest ono po myśli dzisiejszej Ewangelii. I przystaje do rzeczywistości – często zamiast wdzięczności spotyka nas obojętność, albo wręcz wrogość. Czy należy z tego powodu rozpaczać? Okazuje się, że nie. Nienagrodzone przez ludzi wyświadczone im dobro ma dużo większą wartość niż nagrodzone. Dopiero tak bowiem ma szanse narodzić się prawdziwa, bezinteresowna Miłość.

Już dziś Pan Jezus uświadamia nam, że rozpoczynający się Wielki Post ma służyć przede wszystkim właśnie temu: intensywniejszemu niż dotąd uczeniu się czystej Miłości.