Nunilo (Nunila, Nunita)

Imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie hiszpańsko-włoska postać cognomen od gentilicium Nunno. Sufiks -illa pełnił funkcję zdrabniającą.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Nunilo, hiszp., wł. Nunilo, Nunita.

Nunilo i Alodia. Pochodziły albo z okolic Huesca, albo z La Rioja, a były córkami muzułmanina i chrześcijanki. Wedle rygorów obowiązujących na terenach opanowanych przez islam, miały być wychowane w wierności dla Mahometa. Kiedy zaś wybrały religię matki, uznano je za apostatki, godne śmierci. Ścięto je 21 lub 22 października 851 r. Wspominano je potem w dniach 21, 22 lub 27 tegoż miesiąca. Relikwie przechowywano w klasztorze w Leyra. W r. 1836 przeniesiono je do Sangüesa.