Leodegar

Jest to imię pochodzenia germańskiego, złożone z członów: hlut- 'słynny' oraz -gari 'oszczep'. Hlutgar / Lutgar / Ludger - to 'wojownik słynny oszczepem'. Na gruncie francuskim imię występuje w formie Léger.

W Polsce imię to poświadczone jest od czasów średniowiecznych w formach: Ludgierz, Lotgierz.

Odpowiedniki obcojęz.: łac. Leodegarius, Ludgerus, fr. Léger, Liogier, Légier, niem. Leodegar, Ludgerus, Ludger, wł. Ludgero.

W zapisach hagiograficznych imię Leodegar występuje trzykrotnie. Znanym i szerzej rozsławionym był jednak tylko jeden z nich i tylko tego też tu przedstawimy.

Leodegar, biskup Autun. Urodził się około r. 616 w arystokratycznej rodzinie frankońskiej. Wychowywał się na dworze królowej Batyldy i u swego krewnego, biskupa z Poitiers. Wstąpiwszy do stanu duchownego, rychło dostąpił wysokich godności. Najpierw był archidiakonem wspomnianego biskupa. Następnie obrano go opatem klasztoru Saint- -Maixent. Około r. 663 objął stolicę biskupią w Autun, a zarazem miejsce w radzie regencyjnej. Jako rządca diecezji przywrócił w niej zachwiany ład, odnowił katedrę i wyposażył jej zakrystię. Na synodzie odbytym w r. 670 zalecił mnichom regułę benedyktyńską. Zasłynął także jako opiekun ubogich. Przy tym wszystkim jednak ten dawny palatyn i aktualny doradca panujących popierał separatystyczne aspiracje Burgundczyków i wciągnięty był w ówczesne powikłania polityczne, które nazbyt często przeradzały się w zaciekłe spory o wpływy w państewkach frankońskich. Na Wielkanoc 675 r. biskup został na skutek tego zesłany do opactwa w Luxeuil. Gdy wkrótce potem zamordowano króla Childeryka II, wrócił do Autun. Ale już w roku następnym obległ go tamże Ebroin. Zmuszony do poddania miasta, biskup został teraz oślepiony, obcięto mu także wargi i język. Tak okrutnie okaleczonego uwięziono w Fécamp. Mógł jeszcze stamtąd napisać list z pocieszeniem do swej matki, która schroniła sie u mniszek w Soisson. Czołobitny synod w Villeroy uznał go następnie na rozkaz Ebroina niegodnym kapłaństwa i skazał na śmierć. Zadano mu ją w lesie pod Sarcing (niedaleko Arras) w dniu 2 lub 3 października 679 lub 680 r. Wkrótce po zamordowaniu Ebroina biskupi rehabilitowali pamięć Leodegara, a w r. 681 dokonano translacji jego ciała do Saint-Maixent.