Dzisiaj świętują
Jest to imię pochodzenia łacińskiego, genetycznie cognomen od cognomen lub gentilicium Domitius. Domitianus to 'należący do Domitiusa, wyzwoleniec Domitiusa, adoptowany przez Domitiusa'. Podstawę cognomen stanowi wyraz pospolity domitus, -us 'oswojenie, poskromienie'. Zatem imię Domicjan możemy rozumieć...
Zobacz więcejJest to imię pochodzące z języka łacińskiego, od przymiotnika dominicus, -a, -um 'pański, należący do pana'. Dominik (Dominicus) to 'należący do Pana' (-Pan- w znaczeniu Bóg). Jest to więc chrześcijańskie imię teoforyczne. W Polsce poświadczone jest w XIV w., ale większą popularność zyskuje w w. XVII...
Zobacz więcejJest to żeńskie imię pochodzenia łacińskiego (Domitilla), genetycznie cognomen utworzone za pomocą zdrobniającgo przyrostka -illa od gentilicium Domitius. Gentilicium to wiąże się etymologicznie z czasownikiem domito, -are lub domo, -ui, domitum 'oswoić, poskromić, pokonać' (staroind. dámyati, gr. damá-,...
Zobacz więcejImię pochodzenia łacińskiego, genetycznie nomen gentilicium Flavia (a dla mężczyzny Flavius); utworzone zostało od przymiotnika flavus, -a, -um 'płowy, żółty; blondyn'. Odpowiedniki obcojęz.: łac., ang., niem. Flavia, ros. Fławija. W martyrologiach imię pojawia się trzy razy. Mimo to zatrzymywać się...
Zobacz więcejJest to imię biblijne z grupy hebrajskich imion teoforycznych, zawierające element Jo-, który pochodzi ze skrócenia Jahveh, Jehovah 'Bóg'. Imię Jan (Johhanan) znaczy 'Bóg jest łaskawy'. W Polsce imię znane jest od średniowiecza (1202 r.) i poświadczone w dokumentach w formach: Jan, Jen, Joan, a także...
Zobacz więcejImię mityczne znane z greckiego podania o Argonautach. Nosił je syn Aizona, króla Jolkos w Tesalii. Etymologicznie wiąże się ze słowem pospolitym ja- lub jaómai 'leczę, pomagam przynosić ulgę'. Można by więc rozumieć imię Jás-n jako 'lekarz'. Może to być też zhellenizowana forma semickiego (hebrajskiego)...
Zobacz więcejŻeńska forma imienia JAN. U nas znana od XIV wieku. Obecnie używane spieszczenia: Joaśka, Joasia (czasem Asia). W Polsce powstała w czasach nowszych druga forma tego imienia utworzona od imienia Jan: Janina (por. Karolina). Imię, traktowane w formie podstawowej jako odrębne od Joanny, miesza się z nią...
Zobacz więcejJest to imię pochodzenia późnołacińskiego, utworzone na podstawie greckiego przymiotnika pankrat-s 'wszechmogący, zwycięski'. Pierwotnie było to w łacinie tzw. supernomen albo signum. W Polsce poświadczone od w. XIII w formach: Pankrac, Pangrac, Pankrat. Jeden z bohaterów Nie-Boskiej komedii Krasińskiego...
Zobacz więcej