Verano - miejsce spoczynku wielu Polaków

Dziesiątki polskich grobów znajdują się na wielkim cmentarzu Campo Verano w Rzymie, założonym na początku XIX wieku. Pochowany jest tam między innymi malarz Aleksander Gierymski, a także wielu innych artystów, duchownych i działaczy emigracyjnych.

W sobotę po południu zabytkowy cmentarz, podobnie jak przed rokiem, odwiedzi papież Franciszek, który przywrócił zwyczaj wizyt na nekropoliach, wprowadzony ponad 20 lat temu przez Jana Pawła II.

Polacy mieszkający w Wiecznym Mieście odwiedzają znajdujący się na Verano Grób Polskich Artystów, który przed rokiem został gruntownie odnowiony. Nagrobkowi zaprojektowanemu przez rzeźbiarza Antoniego Madeyskiego przywrócono oryginalny wygląd.

W grobie tym pochowano oprócz zmarłego w 1939 roku Madeyskiego - autora wawelskich nagrobków Władysława Warneńczyka i królowej Jadwigi - także malarza Aleksandra Gierymskiego. Spędził on ostatnie lata życia we Włoszech i zmarł w Rzymie w 1901 roku. Spoczywają tam też rzeźbiarze Jadwiga Bohdanowicz i Wiktor Brodzki, autor m.in. posągu Jezusa błogosławiącego w kościele Wszystkich Świętych w Warszawie, medalionu do pomnika Jana Kochanowskiego w Poznaniu  i popiersi Mikołaja Kopernika, Tadeusza Kościuszki, Adama Mickiewicza.

Podczas zeszłorocznych prac w niszy kamiennej została umieszczona kopia skradzionego kilkanaście lat temu z grobowca oryginalnego popiersia Aleksandra Gierymskiego, dłuta Madeyskiego z 1904 roku.

Pierwszym Polakiem pochowanym na Campo Verano był ziemianin Kazimierz Czetwertyński, zmarły w 1839 roku. Wśród wielu pochowanych tam zasłużonych Polaków jest między innymi zmarły w 1847 roku Stanisław Klicki, oficer napoleoński i uczestnik powstania listopadowego. Znajduje się też tam grób Onufrego A.J. Nałęcza-Korzeniowskiego (1807-1868), kierownika wydziału wojskowego w emigracyjnym Towarzystwie Przyjaciół Postępu, członka Ligi Polskiej w Mediolanie.

W 1942 roku pochowano na Campo Verano generała jezuitów Włodzimierza Ledóchowskiego.

Polacy odwiedzają bardzo często grób zmarłej w 2002 roku w wieku 104 lat wybitnej działaczki polonijnej Karoliny Lanckorońskiej, historyka sztuki. W czasach II wojny światowej Lanckorońska działała w konspiracji we Lwowie, została aresztowana przez gestapo i wywieziona do obozu w Ravensbruck. Po wojnie zamieszkała w Rzymie, gdzie założyła Polski Instytut Historyczny. Ofiarowała kilkadziesiąt dzieł sztuki z rodzinnej kolekcji polskim placówkom muzealnym. Fundowała też liczne stypendia młodym polskim historykom.