Punkt widokowy powstał na jednym ze wzgórz, w sąsiedztwie historycznego zbiornika ulokowanego w pobliżu Parku Oruńskiego. Składa się na niego drewniana platforma półokrągłym kształtem nawiązująca do okrętowego mostka. Z platformy roztacza się widok na historyczne centrum Gdańska z dominującą w nim Bazyliką Mariacką oraz na gdańskie tereny portowe i okoliczne żuławskie niziny z ulokowanymi na nich farmami wiatrowymi.
W ramach przedsięwzięcia zagospodarowano ścieżkę umożliwiającą dojście do platformy: szlak został uporządkowany, zbudowano drewniane schody prowadzące na wzniesienie, ustawiono też śmietniki i drogowskazy. W bezpośrednim sąsiedztwie punktu widokowego powstał też okrągły skwer z drzewami i ławkami oraz zdrojem, z którego można się napić wody. W pobliżu ustawiono także tablicę opowiadającą o historii zbiornika Stara Orunia i znaczeniu, jakie miał on dla Gdańska.
Punkt widokowy wraz z jego otoczeniem powstał staraniem miejskiej spółki Gdańska Infrastruktura Wodociągowo-Kanalizacyjna (GIWK). Jak przypomniała rzecznik prasowa firmy Monika Piotrowska-Szypryt, budowę platformy i zagospodarowanie terenu wokół niej poprzedziły - zakończone w sierpniu, prace przy samym zabytkowym zbiorniku wody Stara Orunia.
DEON.PL POLECA.png)
Ten ukryty we wzgórzu zbiornik przeszedł renowację, w ramach której jego wnętrze przygotowano do zwiedzania. Gdańszczanie mogą odwiedzać obiekt wyłącznie w sezonie letnim. Poza nim zbiornik jest zamknięty z uwagi na to, że jego wnętrze jest jednym z największych i najbardziej wartościowych siedlisk nietoperzy w województwie pomorskim.
Zbiornik Stara Orunia pochodzi z 1869 r. Obiekt o wysokości ponad 5 m zbudowany został na planie kwadratu o boku długości 40 m. Jest to jednokomorowa budowla, która pełniła rolę wieży ciśnień, zaopatrując mieszkańców Gdańska w wodę pitną z jedynego wówczas, drenażowego ujęcia wody w Pręgowie. Zbiornik gromadził ok. 4,5 tys. m sześc. wody. Po wyłączeniu obiektu z eksploatacji, pod koniec lat 70. ub. wieku, specyficzny mikroklimat wewnątrz budowli spowodował, że zadomowiły się w nim nietoperze.
Zarówno renowacja zbiornika Stara Orunia, jak i budowa sąsiadującego z nim punktu widokowego, są częścią projektu "Gdański Szlak Wodociągowy", który realizowany jest przez GIWK od kilku lat. Przedsięwzięcie ma m.in. przybliżyć gdańszczanom oraz turystom historię, zasady działania i znaczenie infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej dla rozwoju miasta.
W ramach projektu, bardzo podobne prace, jak przy zbiorniku Stara Orunia, GIWK wykonuje także przy zbiorniku Stary Sobieski zlokalizowanym na Górze Szubienicznej. Tu także prowadzona jest renowacja wnętrza powstałego w 1911 r. zbiornika, a w jego pobliżu powstaje punkt widokowy.
Częścią "Gdańskiego Szlaku Wodociągowego" jest także nowy obiekt zbudowany przez GIWK na gdańskiej Wyspie Sobieszewskiej - wieża ciśnień zbiornika wody Kazimierz. Wieża ta również pełni rolę punktu widokowego. W jego sąsiedztwie urządzono wystawę opowiadającą o historii i walorach przyrodniczych Wyspy.
Całkowity koszt utworzenia szlaku to 8,7 mln zł, z czego 3,2 mln zł stanowi dofinansowanie z Regionalnego Programu Operacyjnego dla Województwa Pomorskiego na lata 2014-2020.
Skomentuj artykuł