Stolica Apostolska nie będzie zajmowała się dalej badaniem rzekomych zaniedbań kard. Stanisława Dziwisza z czasów, gdy stał on na czele archidiecezji krakowskiej (2005-2016). Poinformowano o tym w komunikacie opublikowanym pod koniec kwietnia przez Nuncjaturę Apostolską w Warszawie. Wedle tego komunikatu w Rzymie zbadano dokumentację, którą po swojej ubiegłorocznej wizycie w Polsce przedłożył kard. Angelo Bagnasco – hierarcha wyznaczony do zbadania zarzutów stawianych b. metropolicie krakowskiemu. „Analiza zebranej dokumentacji pozwoliła ocenić te działania kard. Stanisława Dziwisza jako prawidłowe i w związku z tym Stolica Apostolska postanowiła dalej nie procedować” – stwierdzono w oficjalnym piśmie.
Stolica Apostolska nie będzie zajmowała się dalej badaniem rzekomych zaniedbań kard. Stanisława Dziwisza z czasów, gdy stał on na czele archidiecezji krakowskiej (2005-2016). Poinformowano o tym w komunikacie opublikowanym pod koniec kwietnia przez Nuncjaturę Apostolską w Warszawie. Wedle tego komunikatu w Rzymie zbadano dokumentację, którą po swojej ubiegłorocznej wizycie w Polsce przedłożył kard. Angelo Bagnasco – hierarcha wyznaczony do zbadania zarzutów stawianych b. metropolicie krakowskiemu. „Analiza zebranej dokumentacji pozwoliła ocenić te działania kard. Stanisława Dziwisza jako prawidłowe i w związku z tym Stolica Apostolska postanowiła dalej nie procedować” – stwierdzono w oficjalnym piśmie.
Radio Watykańskie / kb
Stolica Apostolska opublikowała dziś przewodnik po procedurach kanonicznych Kongregacji Nauki Wiary stosowanych w wypadku nadużyć seksualnych. Dokument ten nie wprowadza żadnych nowych norm czy praktyk. Wyjaśnia jedynie w sposób przystępny, a zatem zrozumiały dla laików i osób nie obeznanych z prawem kanonicznym, jak władze kościelne na szczeblu lokalnym i centralnym powinny reagować na doniesienia o nadużyciach. Podstawą tych procedur są Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. oraz Motu proprio Jana Pawła II Sacramentorum sanctitatis tutela z 2001 r.
Stolica Apostolska opublikowała dziś przewodnik po procedurach kanonicznych Kongregacji Nauki Wiary stosowanych w wypadku nadużyć seksualnych. Dokument ten nie wprowadza żadnych nowych norm czy praktyk. Wyjaśnia jedynie w sposób przystępny, a zatem zrozumiały dla laików i osób nie obeznanych z prawem kanonicznym, jak władze kościelne na szczeblu lokalnym i centralnym powinny reagować na doniesienia o nadużyciach. Podstawą tych procedur są Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. oraz Motu proprio Jana Pawła II Sacramentorum sanctitatis tutela z 2001 r.