#mentalność

Mimo że generalizowanie jest cechą naprawdę okropną, sama łapię się czasem na tym, że pytam znajomych wracających z dalekich krajów: "A jacy są tam ludzie?".

Wolę nie liczyć czasu, jaki spędzam w pociągach. W pociągu widać Polskę inaczej niż z pociągu. Z pociągu dostrzec można złote monetowskie wschody słońca, różowe pola kapusty jak z Fałata, siny deszcz, pęknięte niebo i inne podobne. W pociągu perspektywa marniejsza, zwłaszcza, gdy stoimy w szczerym polu, a niektórzy stoją podwójnie, ponieważ nie kupili na czas miejscówki.

{{ article.description }}