Spotkało ich coś, czego boją się wszyscy rodzice. "Jedyne co mogliśmy zrobić, to modlić się". Takich historii nie spotyka się na co dzień. Obejrzyjcie świadectwo Lory i Michaela.

Moglibyśmy góry przenosić, ale nie potrafimy lub boimy się w siebie uwierzyć. Powinniśmy działać, ale z obawy przed krytyką - nie spełniamy swoich marzeń. A wystarczyłoby uświadomić sobie jedną rzecz.

Czy warto być zazdrosnym? Czy zazdrość może być normalna? Zobacz, kiedy to uczucie bywa naturalne, dlaczego może być dobre i czemu nie zawsze trzeba go odrzucać.

Bóg wzywa nas do odpowiedzialności. Do "wzięcia się" za swoje życie na poważnie, nie tylko za jedną dziedzinę, ale za wszystkie.

Ukochana, ojciec, teściowa, nastoletni syn, szef, sąsiad… a Ty z kim masz trudne relacje? Niepotrzebne skreślić.

Czasy, w których dominuje niska kultura, a ideałem staje się egoistyczny indywidualizm, nie sprzyjają budowaniu przyjaźni. Wyścig szczurów staje się ważniejszy niż marzenia o przyjaźni.

Przyjaźń różni się od miłości, bo ta ostatnia, choć również może cieszyć się wzajemnością, to jednak kiedy wzajemności braknie, to miłość, nawet będąc uczuciem tragicznym, pozostaje pełnowartościową miłością.

Znakiem czasów jest smutny fakt, że etos męskiej, braterskiej przyjaźni stał się karykaturalny, niemodny i płytki. Ograniczyliśmy męską przyjaźń do robienia rzeczy głupich.

Bóg też bywa bezdomny, gdy człowiek wyprasza Go ze swego wnętrza przez uwikłanie w rozmaite dramaty i trudne sytuacje. A że pustkę po Bogu znosić trudno, ludzie usiłują ratować się "na skróty".

Św. Augustyn uważał, że tak naprawdę tylko dwie rzeczy są potrzebne: zdrowie i przyjaciel. Zdrowie służy egzystencji, przyjaźń jest lekarstwem na samotność.