Rozważanie przed modlitwą "Anioł Pański", 1 stycznia 2003

1. Na początku nowego roku składamy Panu dziękczynienie za ten czas «nowy» — dar Jego miłosiernej miłości — który rozpoczyna się w imię Jezusa i Jego dziewiczej Matki Maryi. Dziś bowiem, w oktawę Bożego Narodzenia, obchodzimy uroczystość Bożego macierzyństwa Maryi Panny, i Ewangelia przypomina, że Dziecięciu urodzonemu w grocie betlejemskiej «nada-no imię Jezus» (por. Łk l, 31), co znaczy «Bóg zbawia». Tak! Tylko od Pana świat może oczekiwać zbawienia. Tylko Chrystus zna do głębi serce człowieka; otwierając się na moc Jego łaski, każdy człowiek może w pełni zrealizować samego siebie.

2. Umacniani tą świadomością, wierzący nie tracą nadziei, także wówczas gdy mnożą się przeszkody i zasadzki na drodze do pokoju. Czterdzieści lat temu, gdy bezpieczeństwo świata było poważnie zagrożone, bł. Jan XXIII z wielką odwagą ogłosił encyklikę Pacem in terris. Do tego znaczącego wydarzenia nawiązałem w Orędziu na dzisiejszy Światowy Dzień Pokoju. Tak jak wówczas, również i dziś każdy człowiek wezwany jest, by wnieść swój wkład w umacnianie i urzeczywistnianie pokoju, wielkodusznie opowiadając się za wzajemnym zrozumieniem, pojednaniem, przebaczeniem i praktycznym wspomaganiem potrzebujących. Potrzebne są konkretne «gesty pokoju* w rodzinach, w miejscach pracy, we wspólnotach, w życiu publicznym, w organizacjach krajowych i międzynarodowych. A przede wszystkim nie należy nigdy ustawać w modlitwie o pokój.

Jeszcze raz pragnę zatem wyrazić życzenie, aby odpowiedzialni za narody uczynili wszystko co możliwe, by znaleźć pokojowe rozwiązania licznych napiętych sytuacji panujących w świecie, zwłaszcza na Bliskim Wschodzie, i by zaoszczędzić tak bardzo już doświadczonej ludności cywilnej dalszych cierpień. Niech zwycięży ludzka solidarność i poszanowanie prawa!

3. Drodzy bracia i siostry, zawierzamy tę nieustającą prośbę Maryi, którą dziś czcimy pod pięknym imieniem Matki Boga — Theotókos. Wybrana na Matkę Zbawiciela, pod krzyżem stalą się Matką każdego człowieka. Niech wyprosi nam Ona spokojny i dobry rok, obfitujący w «gesty pokoju», mające zawsze charakter profetyczny: pełne pokory typowej dla człowieka nie zabiegającego o własną sławę, ale głoszącego wielki ideał pokoju (por. Orędzie na Światowy Dzień Pokoju, 9).