Odkryjmy piękno nawrócenia

Odkryjmy piękno nawrócenia
Fot. Grzegorz Gałązka/galazka.deon.pl
Libreria Editrice Vaticana

Drodzy Bracia i Siostry!

Odczytywany w tę trzecią niedzielę Wielkiego Postu fragment Ewangelii św. Łukasza przytacza komentarz Jezusa odnośnie do dwóch współczesnych Mu wydarzeń. Pierwszym jest bunt Galilejczyków, krwawo stłumiony przez Piłata. Drugim — zawalenie się wieży w Jerozolimie, które spowodowało śmierć 18 osób. Te dwa tragiczne zdarzenia różniły się od siebie tym, że jedno było spowodowane przez człowieka, a drugie przypadkowe. Według mentalności tamtych czasów, nieszczęścia spadały na ludzi z powodu jakiegoś wielkiego przewinienia. Jezus natomiast mówi: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei (...)? Albo (...), że owych osiemnastu (...) było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem?» (Łk 13, 2, 4). I w obydwu przypadkach kończy słowami: «Bynajmniej, powiadam wam, lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie» (13, 3. 5).

Oto zatem kwestia, na którą Jezus chce zwrócić uwagę swoich słuchaczy: konieczność nawrócenia. Nie mówi o tym w kategoriach moralnych, lecz w sposób realistyczny, jako o jedynej właściwej odpowiedzi na wydarzenia, które podważają pewniki człowieka. W obliczu pewnych nieszczęść na nic się zdaje zrzucanie winy na ofiary — przestrzega. Prawdziwa mądrość polega raczej na tym, by uznać nietrwałość istnienia i zachować się odpowiedzialnie: wejść na drogę pokuty i poprawy życia. To jest mądrość, to jest najskuteczniejsza odpowiedź na zło, w każdym wymiarze — międzyludzkim, społecznym i międzynarodowym. Chrystus zachęca, aby odpowiadać na zło, robiąc głęboki rachunek sumienia i postanawiając oczyścić własne życie. W przeciwnym wypadku — mówi — zginiemy, wszyscy zginiemy w ten sam sposób. W istocie, ostatecznym przeznaczeniem wszystkich osób i społeczeństw, które żyją nigdy nie poddając krytyce swego postępowania, jest zguba. Nawrócenie natomiast, choć nie chroni przed kłopotami i nieszczęściami, pozwala poradzić sobie z nimi w inny «sposób». Przede wszystkim pomaga zapobiec złu, zażegnując niektóre niebezpieczeństwa. A w każdym razie pozwala zwyciężyć zło dobrem, jeśli nie zawsze w sferze faktów — które niekiedy są niezależne od naszej woli — to niewątpliwie w sferze duchowej. Krótko mówiąc: nawrócenie zwalcza zło u jego korzenia, którym jest grzech, choć nie zawsze można uniknąć jego następstw.

Prośmy Najświętszą Maryję, aby nam towarzyszyła i wspierała nas na wielkopostnej drodze, aby pomagała każdemu chrześcijaninowi odkryć wielkość, powiedziałbym piękno, nawrócenia. Niech nam pomoże zrozumieć, że pokuta i poprawa własnego postępowania to nie zwykły moralizm, lecz najskuteczniejsza droga, aby ulepszyć samych siebie i społeczeństwo. Bardzo dobrze wyraża to trafne powiedzenie: lepiej zapalić zapałkę niż przeklinać ciemności.

DEON.PL POLECA

Benedykt XVI

Tworzymy DEON.pl dla Ciebie
Tu możesz nas wesprzeć.

Skomentuj artykuł

Odkryjmy piękno nawrócenia
Wystąpił problem podczas pobierania komentarzy.
Nikt jeszcze nie skomentował tego wpisu.