Ostatnie pożegnanie abpa Mariana Przykuckiego

Mszą świętą połączoną z nieszporami rozpoczęły się w czwartek wieczorem w szczecińskiej bazylice archikatedralnej uroczystości pogrzebowe arcybiskupa seniora archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej Mariana Przykuckiego.

85-letni abp Marian Przykucki zmarł 16 października. Do świątyni, w której wystawiono trumnę z ciałem hierarchy, licznie przybyli wierni i duchowieństwo. Mszy przewodniczył nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk.

Metropolita szczecińsko-kamieński abp Andrzej Dzięga, żegnając zmarłego, dziękował Bogu za wszelkie dobro, które otrzymali od pierwszego arcybiskupa archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej wierni i diecezja.

Emerytowany metropolita warmiński abp Edmund Piszcz w homilii nawiązał do dewizy abpa Przykuckiego, którą było zawołanie: "Beati Pacifici" – "Błogosławieni pokój czyniący". Bóg jest dawcą pokoju, a ci, którzy go szerzą, są Bogu najbliżsi jak synowie – mówił. Jak dodał, swym życiem arcybiskup przekonywał o "konieczności wprowadzania pokoju wszędzie tam, gdzie człowiek spotyka się z człowiekiem".

Po mszy w szczecińskiej katedrze odbędzie się czuwanie modlitewne przy trumnie z ciałem do godz. 24.00. W piątek odbędzie się msza święta pogrzebowa z udziałem ok. 30 hierarchów Kościoła katolickiego w Polsce. Przyjazd do Szczecina zapowiedział także berliński kardynał Georg Sterzinsky.

Ciało zmarłego zostanie złożone w katedralnej kaplicy św. Ottona, do czasu przygotowania krypty biskupów szczecińsko-kamieńskich.

Abp Marian Przykucki urodził się 27 stycznia 1924 r. w Skokach. Po zakończeniu wojny zgłosił się do Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. W 1950 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk abp. Walentego Dymka, który następnie powołał go na stanowisko swego sekretarza i kapelana. Od 1957 r. tę samą posługę pełnił u boku abp. Antoniego Baraniaka. W 1973 r. został przez papieża Pawła VI mianowany biskupem tytularnym Glenndalochy i biskupem pomocniczym metropolity poznańskiego.

W latach 1977-78 był wikariuszem kapitulnym archidiecezji poznańskiej. Od 1981 roku mianowany biskupem chełmińskim.

Decyzją Jana Pawła II w marcu 1992 r. przeniesiony został z diecezji chełmińskiej na stolicę nowo utworzonej archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej i mianowany arcybiskupem metropolitą. Uroczysty ingres do katedry odbył 12 kwietnia 1992 r.

W 1999 r. zwolniony z obowiązków pasterza diecezji. Do ostatnich swoich dni pomagał posługą duszpasterską i doświadczeniem kolejnym arcybiskupom szczecińsko-kamieńskim, swym następcom; abp. Zygmuntowi Kamińskiemu i abp. metropolicie Andrzejowi Dziędze.

Za przyczynienie się do budowania pojednania polsko-niemieckiego, a także za ożywienie na nowo historycznych stosunków archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej z arcybiskupstwami w Bambergu i Berlinie został uhonorowany Wielkimi Krzyżami Zasługi Republiki Federalnej Niemiec.