Uzależnienie od nadmiernej liczby bodźców stało się stylem życia. Normą jest brak związku człowieka z przyrodą, jej rytmem. W ludzkim życiu w coraz większym stopniu pojawiają się: rozkojarzenie, brak uważności, ciągły hałas zewnętrzny i wewnętrzny, dezintegracja.
W ciągu jednego dnia dociera do nas więcej informacji, impulsów niż do człowieka żyjącego w średniowieczu przez całe jego życie.
DEON.PL POLECA
Wiele osób odkrywa zalety minimalizmu zmniejszającego ilość bodźców, preferującego skromniejsze i bardziej naturalne warunki. Sztuka życia polega na umiejętności odcinania negatywnych bodźców zewnętrznych i zarządzaniu swoimi myślami.
Rekolekcje integralne są odpowiedzią na te potrzeby, zapewniają dobre warunki do przeżycia doświadczenia pustyni - odbywają się w odludnych i atrakcyjnych krajobrazowo miejscach. Przyroda rozumiana jest jako księga natury, która objawia miłość, piękno i potęgę Boga.
Sesje i rekolekcje łączą milczenie, post, modlitwę, ascezę, aktywność fizyczną z przekazem treści duchowych, trafiających w sam środek serca. Są powrotem do doświadczeń Ojców Pustyni i rozpoczęciem procesu głębokiej integracji wewnętrznej w wymiarze duchowym, psychicznym i fizycznym.
Czysto intelektualna wiedza to za mało, ona nie chroni przed bezsensem życia, załamaniem czy depresją. Podczas sesji wszystkie spotkania mają wymiar praktyczny i warsztatowy, przewidziana jest podczas nich aktywność fizyczna (różne formy modlitwy ciała, marsze, spacery) z elementami diet i postu.
W czasie spotkań jest przewidziany czas na rozmowy indywidualne, łączące praktykę kierownictwa duchowego i sztukę słuchania.
Najbardziej pozostają w pamięci te wydarzenia i treści, które wiążą się z silnymi przeżyciami. Na emocje mocno działa otaczająca przyroda, zwłaszcza jak jest dzika i nieskażona cywilizacją. Pozostawia ona ślady w psychice. Ojcowie Pustyni rozwinęli ten sposób przekazywania treści, wprowadzając całą gamę czynności symbolicznych.
"To, co najczęściej zawiera się w słowie «luksus» i wiele innych tak zwanych wygód życiowych nie jest czymś, bez czego nie da się żyć, lecz są to właśnie przeszkody dla wzrostu człowieczeństwa". Henry David Thoreau
Pomysł na rekolekcje nawiązuje do słów św. Jana Pawła II: ,"Miłość to bezinteresowny dar z siebie samego (…). Żeby dać samego siebie, najpierw trzeba siebie posiadać". Posiadać siebie to panować nad wszystkimi sferami życia; sferą emocjonalną, seksualną, nad swymi myślami, nad swoją wyobraźnią, nawykami żywieniowymi, swoim lenistwem, zniechęceniem, chęcią wygody i komfortu, uprzedzeniami, urazami, perfekcjonizmem, skrupułami, zamknięciem, zranieniami itd. Asceza służy do odzyskania kontroli na swym życiem we wszystkich jego wymiarach.
"Wiem z doświadczenia, że najmilsze i najserdeczniejsze, i zachęcające towarzystwo można znaleźć w każdym tworze Natury, może je znaleźć każdy. Nigdy nie popadnie w depresję i przygnębienie ten, kto żyje pośród Natury, albowiem znajduje w niej spokój dla swoich zmysłów. W Naturze znajduję przemiłe i dobroczynne towarzystwo - w głuchym kapaniu kropel, w każdym dźwięku i widoku - bezgraniczną, niewytłumaczalną życzliwość, która niespodzianie zaczęła mnie pokrzepiać… Pomyślałem: nigdzie i nigdy nie będę się już czuł obco". Henry David Thoreau
Rozpoczynający się już niebawem Wielki Post to czas niezwykły i tajemniczy, to przestrzeń ciszy, skupienia i ascezy. To czas pustyni, odosobnienia, czas wejścia w głąb swego serca, czas pogłębiania relacji z ludźmi i Bogiem.
Asceza chrześcijańska
Asceza jest jednym z najbardziej niezrozumiałych i negatywnie odbieranych pojęć. Kojarzy się z nieżyciowymi atletami, z niezrozumiałymi, bezsensownymi umartwieniami jak samobiczowanie, chodzenie w ciasnych butach itp. W rzeczywiści to karykatura ascezy chrześcijańskiej - niezrozumienie jej istoty. To ważne i niezbędne dla pełnego rozwoju człowieka narzędzie, staje coraz bardziej popularne, kryje się jednak pod innymi pojęciami: zdrowy styl życia, dieta i oczyszczenie organizmu, minimalizm, wolność od zakupów i wiele innych.
Wspólnym mianownikiem tych wszystkich określeń jest uproszczenie i uporządkowanie życia, wyjście ze swojej strefy komfortu, przekroczenie siebie i swych ograniczeń, uzyskanie wolności wewnętrznej.
Stosowanie praktyk ascetycznych służy trzem celom:
- integracji wewnętrznej i zewnętrznej (harmonii między umysłem, duszą i ciałem),
- wyzwoleniu człowieka ze zbędnych przyzwyczajeń i nałogów, uproszczeniu życia,
- stworzeniu optymalnych warunków, by głębiej wejść w relacje z człowiekiem i z Bogiem.
Asceza i związanie z nią wyrzeczenie jest inną lecz także ważną i potrzebną twarzą miłości. Podejmowanie zmagania ze sobą dotyczą przestrzeni myśli, pamięci i wyobraźni. Klasyczną i podstawową praktyką ascetyczną jakby kwintesencją wszystkich praktyk jest szeroko rozumiany post. Jest on głęboko wpisany w naturę człowieka zarówno w jego fizjologię jak i psychikę.
Maksyma, którą doskonale potwierdza współczesna medycyna brzmi: Wstrzemięźliwość i umiar przywraca zdrowie duszy i ciała. Nieopanowanie, kompulsywne jedzenie lub inne zachowania sprowadzają najpierw chorobę ludzkiej psychiki, która może ogarniać również ciało. Brak umiaru jest powodem dezintegracji wewnętrznej, głębokiego nieporządku naszej psychiki.
Post zbliża nas do tajemnicy Bożej obecności, obdarza wolnością. Według słów Chrystusa jest jednym z ważniejszych lekarstw na duchowe choroby. Post pomnaża nasze siły, przywraca odwagę w zmaganiach z samym sobą. Post pomaga w podtrzymywaniu pamięci o Bogu.
Post nie jest jedynie powstrzymywaniem się od jedzenia, lecz poprzez wstrzemięźliwość od pokarmu prowadzi do opanowania nieuprządkowanych namiętności.
Post jest praktyką duchową, która ściśle wiąże się nawróceniem całego człowieka. Prawdziwy post jest postem serca i prowadzi od zewnętrznej wstrzemięźliwości do wewnętrznego opanowania. Post idzie w parze z wybaczeniem.
Okres postu domaga się wydłużonej modlitwy. Modlitwa zyskuje swoją owocność przez umiar i opanowanie, a wyrzeczenie przez modlitwę. Modlitwa daje siłę duchową do ascezy, a asceza oczyszcza modlitwę.
Rekolekcje Wielkopostne: ASCEZA I WOLNOŚĆ. SPOTKANIE Z BOGIEM I CZŁOWIEKIEM
Termin: 15-17 marzec 2019
Miejsce: Beskid Wyspowy (Lubogoszcz)
Prowadzenie: o. Józef Augustyn SJ, Piotr Słabek
Wprowadzenie we współczesne rozumienie ascezy chrześcijańskiej. Skuteczność walki duchowej jest ściśle powiązana z praktykowaniem ascezy. Mistrzami tej sztuki byli między innymi Ojcowie Pustyni, św. Ignacy Loyola.
Jak we współczesnym świecie rozsądnie i rozważnie praktykować ascezę, na czym ma ona polegać, jaki jest jej sens? Sesja organizowana jest w pięknym otoczeniu natury w ascetycznych, schroniskowych warunkach.
W piątek i niedzielę dieta Daniela, w sobotę post o samej wodzie.
Kontakt zapisy: sesjefundacja@op.pl
Skomentuj artykuł