#WieczornyPaciorek: jak Bóg może się narodzić w twoich ranach?

Spacerując w piękną pogodę, coraz bardziej odsłaniamy nasze ciała. Czasami są one przyozdobione różnymi znamionami. Dla mężczyzn blizny mogą być "orderem" po stoczonych bojach. Niejedną blizną można się pochwalić, ale wewnętrznych ran wolelibyśmy nikomu nie pokazywać.

Z roku na rok poruszają mnie coraz bardziej uroczyście wyśpiewywane słowa z liturgii paschalnej:

O, zaiste konieczny był grzech Adama, który został zgładzony śmiercią Chrystusa!  O, szczęśliwa wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel!

Te słowa zapraszają mnie do głębokiego przeżywania mojej grzeszności. Naturalnym i właściwym stanem jest poczucie wstydu z powodu swojej słabości, jednak realne stanięcie ze swoimi ranami przed Bogiem, sprawia, że dzieje się coś niezwykłego. Najlepiej chyba wyraża to dynamika ostatnich dni w liturgii Kościoła.

Kiedy kończyła się oktawa Świąt, blaskiem Zmartwychwstałego zostały oświetlone rany Jezusa. Przybliżaliśmy się w niedzielę do miłosierdzia Boga, przez spojrzenie na Jego przebite ręce i bok. Dzień później liturgia zaprowadziła nas do Nazaretu, by kontemplować scenę poczęcia Jezusa w łonie Maryi. Czy to tylko przypadek?

Wierzę, że jeśli mogę odnaleźć pokój, kontemplując Jezusowe rany, to także i moje wewnętrzne blizny staną się miejscem obecności - zwiastowania Pańskiego.

W czasie dzisiejszego #WieczornegoPaciorka nauczymy się oddawać nasze wewnętrzne zranienia Jezusowi.

Startujemy o 21:15:

***

Potrzebujesz przypomnienia? Dołącz do wydarzenia na Facebooku.

#WieczornyPaciorek to nie jest jakiś tam "paciorek". Pod tą nazwą kryje się specjalna modlitwa, która pozwoli ci zmienić podejście do wielu spraw, złapać dystans, odnaleźć pokój, wyciszyć się i - co najważniejsze - odnowić więź z Bogiem. Potrzebujesz chwili wytchnienia, ale nie wiesz, jak wśród nawału codziennych obowiązków wygospodarować choćby kilka minut? Wiemy, jak ci pomóc.