Już jesteś święty. I to nie jest żadna pycha
Twoje ciało jest świątynią Ducha Świętego. Obojętnie jak żyjesz. To jest faktem. A my często mamy błędne wyobrażenie o świętości. Boimy się, że Bóg coś nam zabierze...
- Mój przyjaciel jezuita głosił rekolekcje na północy Polski. Powiedział kazanie o świętości według św. Pawła, po czym wzburzony proboszcz zarzucił mu, że właśnie zburzył dorobek kilku pokoleń kapłanów - opowiada Dariusz Piórkowski SJ.
Dlaczego z ambon zbyt rzadko słyszymy o Łasce? Czym różni się świętość podarowana od tej, do której mamy dążyć? Z jakich powodów święci są szczęśliwi i skąd mają tak wiele energii? Posłuchajcie:
To fragment konferencji z cyklu "Doskonały, święty czy perfekcyjny", autorstwa Dariusza Piórkowskiego SJ.
Wielu chrześcijan zniechęca się, gdyż myli wypaczoną doskonałość i perfekcjonizm ze świętością. Chcą być we wszystkim bezbłędni, a świętość postrzegają jako rezultat dobrze wykonanej pracy. Jednak prawdziwa świętość jest najpierw darem miłości Boga, a potem drogą powolnego dojrzewania. Nasze czyny są owocem zbawienia, w którym już mamy udział, odpowiedzią na miłość, a nie zarabianiem na niebo czy żmudnym religijnym obowiązkiem.
Zobacz też: Dlaczego Twoje modlitwy są niewysłuchane
Dariusz Piórkowski SJ - jezuita, pracował w Jezuickiej Służbie Uchodźcom (JRS) w Berlinie. Był duszpasterzem akademickim w Opolu. Publikuje w "Życiu Duchowym" i na portalu DEON.pl. Autor książek, m.in. "O duchowości z krwi i kości", "Książeczka o miłosierdziu", "Spodziewaj się dobra".


![Czy Bóg wytraci grzeszników? [EWANGELIA]](/gfx/deon/pl/defaultaktualnosci/224/3414/1/m2130112974.png)



Twoja ocena:
Średnia ocen:
2.17
Liczba głosów:
23
Komentarze użytkowników (3)

Zgłoś do moderacji
Oceń 4 7 Pokaż odpowiedzi odpowiedz

Dwa cytaty z Soboru Trydenckiego:
"Gdyby ktoś powiedział, że uzyskana sprawiedliwość nie daje się utrzymać, oraz że również nie zwiększa się wobec Boga, przez dobre uczynki, ale że te uczynki są tylko owocami i znakami uzyskanego usprawiedliwienia, ale że nie są także przyczyną wzrostu tego usprawiedliwienia – niech będzie wyklęty". (Sobór Trydencki, Sesja VI, kanon 24),
"Gdyby ktoś powiedział, że człowiek raz usprawiedliwiony nie potrafi już grzeszyć, ani nie może utracić łaski, a więc że gdy ktoś upada i popełnia grzechy, to znaczy że nigdy nie był rzeczywiście usprawiedliwiony (...) – niech będzie wyklęty". (Sobór Trydencki, Sesja VI, kanon 23)
Trzymajmy się tego czego Kościół nieomylnie nauczał, mącicieli zaś przeganiajmy na cztery wiatry.
Oceń 9 2 odpowiedz
Logowanie