Cro zrobić, gdy samotność boli?

Jak mimo samotności cieszyć się życiem? Co zrobić gdy samotność boli? Samotność niewybrana, nieakceptowana, odczuwana jako pusta i brak, połączona z dotkliwym bólem jest wrogiem duszy. Ujawnia braki w dobrym przyjęciu siebie i własnego losu – w miłości. Gdy uczucie i stany samotności są jak wyrok, niechciane i uciążliwe, szamoczemy się i walczymy. Tak naprawdę jest to walka ze sobą. Biblia mówi, że „nie jest dobrze, aby człowiek był sam”. A zatem jak radzić sobie z samotnością? Jak unikać pułapki osamotnienia? Czy można przyjąć samotność jako dar? Kto może Cię uratować od bólu samotności?

Rekolekcje to czas:

        katechez;
        medytacji;
        spotkań z Bogiem, sobą i bliźnim;
        wspólnej Mszy Świętej;
        Adoracji Najświętszego Sakramentu;
        modlitwy Liturgią Godzin;
        aby zmierzyć się z własną tożsamością, aby przyjąć uzdrowienie, otworzyć się na miłość.

Jeśli spojrzę na swój los przez pryzmat wiary, zobaczę kim jestem o oczach Boga i to zmieni moją samotność.

Cele rekolekcji:

        spojrzenie na własną drogę oczyma wiary;
        rozpoznanie własnej unikalności, bogactwa i godności;
        poznanie obrazu siebie;
        nazwanie odgłosów „małego dziecka” uwięzionego w sobie;
        nauczenie radzenia sobie z poczuciem osamotnienia;
        przyjęcie swojego życia jako daru;
        otworzenie się z nadzieją na przyszłość;
        określenie swojego terytorium oraz swojej tożsamości.

Dla kogo?

Rekolekcje są zaadresowane do wszystkich, którzy chcą nauczyć się radzić sobie z samotnością, odkryć jej właściwą wartość i sens oraz zrozumieć jej znaczenie dla własnego rozwoju. Zapraszamy osoby, które chcą dojrzewać w swoim rozwoju, aby CIESZYĆ SIĘ ŻYCIEM W PEŁNI.

Rekolekcje prowadzą:

o. dr Robert Zbierański OFMConv.
o. Piotr Pliszka OFMConv.