Moje dziecko może mieć sympatię? Już teraz?

Moje dziecko może mieć sympatię? Już teraz?
Podobnie jak w innych przypadkach dzieci w większości przeżywają sprawy uczuciowe w pewnym ukryciu. Z trudem je uzewnętrzniają. (fot. SCA Svenska Cellulosa Aktiebolaget / flickr.com)
Gianni i Antonella Astrei, Pierluigi Diano / slo

Powinniśmy zawsze mieć na uwadze, jakie znaczenie należy przypisać w tym kontekście słowu „sympatia". Bez wątpienia dziecko wypracowuje sobie wyobrażenie o tym, czym jest więź z płcią przeciwną. Może to być koleżanka z klasy lub ze szkoły może to być kolega lub koleżanka rodzeństwa, rówieśnik lub ktoś starszy.

Dzieci nie stosują złożonych kryteriów wyboru, jak będą to czynić w okresie późniejszym, kiedy dorosną. Wydaje się, że ograniczają się do chęci ustanowienia, w większości przypadków wyłącznie w wyobraźni, więzi z osobą płci przeciwnej spoza własnej rodziny. Kiedy dorosną, zastanawiając się nad tymi wyborami, będą nie tylko zdziwione, ale także doznają poczucia wstydu za osoby, z którymi w swoim czasie sympatyzowały, a które być może oceniane z perspektywy czasu okażą się mało atrakcyjne, z ewidentnymi ograniczeniami itp.

Podobnie jak w innych przypadkach dzieci w większości przeżywają sprawy uczuciowe w pewnym ukryciu. Z trudem je uzewnętrzniają. Dziewczynki, o ile są w stanie to zrobić, komunikują i przeżywają doświadczenie „miłości", opisując je, czasami z wszelkimi szczegółami, w osobistym pamiętniku. On stanowi dla nich przestrzeń, gdzie mogą zrzucić z siebie ciężar najgłębszych przeżyć, a także uzyskać możliwość materializowania owej relacji poprzez pisanie. Pamiętnik jest dla nich nie tylko archiwum emocji, ale także gwarancją dyskrecji.

Dla dziewczynki/chłopczyka „mieć sympatię" oznacza „odczuwać coś do kogoś". W większości przypadków druga osoba nic o tym nie wie; czasami zainteresowany, aby powiadomić o tym swoją sympatię, korzysta z pomocy osoby trzeciej. Nie brakuje jednak przypadków, w których wiadomość na piśmie stanowi pewien kompromis pomiędzy intymnością a wstydem.

DEON.PL POLECA

To oczywiste, że aspekt seksualny jest obecny w tych relacjach w stopniu bardzo umiarkowanym; w sposobach okazania „miłości" dochodzi się najwyżej do całusa.

Od samego początku życie uczuciowe dziecka stanowi ważny aspekt jego rozwoju, trzeba o nie dbać z największą uwagą. Zasadniczo dzieciom trudno rozmawiać o tych sprawach z rodzicami dlatego, że kwestie uczuć są postrzegane jako niezwykle intymne i osobiste, dotyczące tylko nas samych.

Dziś telewizja dostarcza spaczony obraz wartości takich jak uczucia i relacje z innymi, co pociąga istotne skutki dla wymiaru seksualnego jednostki, ale zadaniem nas, rodziców, jest pomaganie dzieciom w tworzeniu stabilnego życia emocjonalnego, w którym uczucia odgrywają ściśle określoną rolę i powinny być wspierane przez wolę.

Więcej w książce: Błędy mamy i taty. Praktyczny poradnik dla rodziców - Gianni i Antonella Astrei, Pierluigi Diano

Tworzymy DEON.pl dla Ciebie
Tu możesz nas wesprzeć.

Skomentuj artykuł

Moje dziecko może mieć sympatię? Już teraz?
Wystąpił problem podczas pobierania komentarzy.
Nikt jeszcze nie skomentował tego wpisu.