Imiona świętych

Imię żeńskie, u nas pochodzenia kościelnego, najprawdopodobniej za pośrednictwem czeskim z niem. Agnes, a to z łac. Agnes. W łacinie prawdopodobnie z greckiego (por. gr. hagné, agné - 'czysta, dziewicza', ale to nie całkiem pewne). Przyrostek -ka w Agnieszka dodany już został na gruncie słowiańskim (czeskim...

jest to imię żeńskie pochodzenia germańskiego, powstałe jako skrócenie imion dwuczłonowych z pierwszym członem Amal-, takich jak między innymi Amalgunda lub Amalberga. w języku staroniemieckim imię to oznaczało pracowitą gospodynię lub dzielną obrończynię ogniska domowego. W Polsce pojawiło się w XIV...

Żeńskie imię greckie, a właściwie macedońskie, znane w kilku postaciach: Bereníke (najbardziej zgrecyzowane), Beronika, Bernika. Wśród Greków rozpowszechniło się w czasach hellenistycznych, gdy Macedończycy odgrywali ważną rolę w ówczesnym świecie (np. nosiła je żona Ptolomeusza I, założyciela hellenistycznej...

Jest to słowiańskie imię złożone. Jako pierwszy człon występuje temat rzeczownikowy na -i od rzeczownika cześć, czci. W drugim członie występuje częsty w imiennictwie słowiańskim element -sław. Obok imienia męskiego Czesław w użyciu jest też żeńskie imię Czesława. W literaturze niesłowiańskiej czasem...

Jest to imię pochodzenia łacińskiego, utworzone od czasownika floreo, -ui 'błyszczeć, kwitnąć' (od participium praesentis activi florens, -tis 'kwitnący, błyszczący'). Do tematu florent- dodano sufiks -ius przez analogię do gentiliciów tworzonych od pierwotnych cognominów według wzoru: flavus - Flavius,...

Jest to imię wywodzące się z języka łacińskiego, pierwotne nomen gentilicium Sulpicius. Etymologia imienia jest niejasna. Przypuszcza się, że nazwa rodu (gens Sulpicia) jest pochodzenia etruskiego. Imię to nie jest w Polsce znane. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Sulpicius, Suplicius, fr. Sulpice, Souplé,...

Jest to imię biblijne pochodzenia hebrajskiego, występujące w dwóch formach: Symeon (hebr. Shime'-n) i Szymon (hebr. Shim'-n). Znaczeniem imienia jest 'Jahwe wysłuchał'. Forma Sim-n / S-mon powstała w epoce hellenizmu, kiedy identyfikowała się z greckim imieniem Sim-n, będącym w użyciu również w Rzymie....

Zlatynizowana forma germańskiego imienia złożonego z członów: theud-/diot- 'lud, naród, plemię' i -haris/-charis 'wojsko'. Czasem utożsamiano je z greckim Teodorem. Odpowiedniki obcojęz.: łac. Theudarius, Theuderius, ang., niem. Theodarius, Theoderis.